Bolu Mutlu Son

Onun mutlu olmasını istiyorsun, değil mi? Onun için iyi olacağımı düşünmüyor musun? Onu mutlu edeceğime inanmıyor musun?” Bolu Mutlu Son “Bunu niçin bana soruyorsun?” diye sordu Turner. Miranda omuz silkti ve parmağını bardağında kalan son damlalara daldırdı. Parmağını yaladıktan sonrasında, başını kaldırdı.

“Hizmetinizdeyim, ” diye mırıldandı Turner ve onun kadehine iki parmak daha brendi doldurdu. Miranda teşekkür eder gibi başını salladı ve sonra sorusunu yanıtladı. Bolu Mutlu Son “Bilmek isterim, ” dedi “Ve başka kime soracağımı bilemiyorum. Olivia Winston’la evlendiğimi görmeye o denli istekli ki, onunla kiliseye gitmemi en çabuk ne sağlayacaksa, onu söyler.

” Turner mevzuşuncaya kadar saniyeleri sayarak bekledi. Bir, iki, üç… Ve sonrasında Turner hırıltılı bir nefes aldı. “Bilmiyorum, Miranda.” Sesi bitkin ve bitkindi. “Bilmiyorum, onu niçin mutlu etmeyesin ki. Sen herkesi mutlu edebilirsin.” Seni bile mi? Bu sözleri söylemek Miranda’nın canını acıtırdı, bundan dolayı şöyle sordu, “Sence o beni mutlu edebilir mi?” Turner’ın bu suali yanıtlaması daha uzun zaman aldı. Sonra nihayet yavaş ve ölçülü bir sesle, “kararlı değilim, ” dedi. “niçin? Nesi var ki?” “Bir şeyi yok

Bolu Mutlu Son

Yalnız seni mutlu edip etmeyeceğinden kesin değilim.” “fakat niçin?” Miranda biraz küstahlaştığının farkındaydı, Bolu Mutlu Son sadece Turner’a Winston’ın onu niçin mutlu edemeyeceğini söyletebilse, bir ihtimal Turner kendisinin niçin onu mutlu edebileceğini anlardı. “Bilmiyorum, Miranda.” Parmaklarıyla saçlarını tarar şeklinde yaptı, altuni saçları tuhaf bir açıyla ayağa kalkmıştı. “Bu mevzuşmayı yapmak zorunda mıyız?” “Evet, ” dedi Miranda. “Evet.” “Pekâlâ.” Öne doğru eğildi, sanki onu kötü bir haber için hazırlarmışçasına gözlerini kıstı.

“camianın kabul etmiş olduğu güzellik standartlarından yoksunsun, yarı yarıya daha fazla alaycısın ve özellikle de kibar konuşmalardan hoşlanmıyorsun. Samimi olmam gerekirse Miranda, gerçekte ben senin tipik bir sosyete birlikteliği yapmak istediğini sanmıyorum.” Miranda yutkundu. “yani?” up uzun bir süre başka tarafa baktıktan sonrasında nihayet yeniden ona döndü. “Ve çoğu adam senin kıymetini bilmesi imkansız. Eğer kocan olacak kişi, seni olmadığın bir kalıbın içine sokmaya çalışırsa, bu seni son aşama mutsuz eder.” Havada bir elektriklenme oldu. Miranda gözlerini bir türlü ondan alamıyordu. “Sence benim kıymetimi bilecek birileri var mı?” diye fısıldadı Miranda.